Bez tytułu

Skonczyl sie czarny tusz i teraz nie mam zadnego.Zanim uda mi sie wydebic zakup nowych , pewnie bedzie akurat okazja po temu - październik i moje urodziny.

Dziś znowu bylismy na Wichrowym Wzgorzu.Wsadzilismy z powrotem szuflady do tej wielkiej biblioteczki babusi.Ktos kto to robil mogl pomyslec, ze te wszystkie liscie i owale kiedys bedzie trza odkrurzyć...ale kto by sie przed wojną przejmowal problemami sluzby.A propos - wśród rzeczy ktore babcia przywiozla do siebie po śmierci wujka Michala byl Manifest Komunistyczny w porządnej twardej oprawie.Oczywiście go zachowalem. Ogólnie rzecz biorąc przy przetrzebianiu ksiazek babusi zatrzymuje te historyczne.Dziś zresztą byl facet z antykwariatu po te ktore wydajemy.Szkoda tylko ze do antykwariatu poszla mniej wiecej polowa tych ktore chcemy wydać. W koncu nikt nie bedzie czytal o folklorze i piesniach, a i powieści są albo zdublowane, albo takie po ktore nikt nie siegnie (zestaw dzieł Żeromskiego, no ładny bo wszystkie oprawione tak samo, w twarde granatowe oprawy, ale kto dziś jest w stanie toto przeczytać ?).Te ktore zostaję, juz zajely 90% jednej z tych węższych witryn w biblioteczce. W ogole ten mebel jest ciekawy, ma krysztalowe szyby i półki ktorych wysokość można zmieniać, bo poprzeczki wklada się w takie ząbki.

Tak wiele przypomina mi tam o babusi.Chociażby moje listy do niej ( ja mam 2 połowę tej korespondencji wciąż zachowaną), te parę teczek, ktore sobie zabralem z racji tego ze sa interesujace - jedna ma taką łapę do przyciskania papierów, coś jak segregator bez potrzeby dziurkowania - zawierały przedtem różne jej materialy o folklorze i pieśniach. Niby to nic, wiadomo ze papiery sie przeklada (niektorym sie nawet za to placi) albo tak jak tu : drze i wyrzuca do pojemnika na makulature.Ale mimo wszystko nawet ta głupia swiadomość że ta teczka byla jej, i że trzymala tam swoje maszynopisy, sprowadza na mnie poczucie winy za przywlaszczenie teczki i usunięcie zawartości.